Ius mentis Homepage | Categorieën | Lijst A-Z | Willekeurig artikel | Herpubliceren? | Over deze site | Blog | Contact
 

Contracten met internetproviders

Het Internet is zeker geen openbare weg, ook al wordt het soms de digitale snelweg genoemd. U heeft dus een provider nodig die u toegang verleent. Meestal is dat tegen betaling. Het is dus verstandig om het contract met de provider goed te bestuderen. Wat kost het en wat voor mogelijkheden biedt de provider?

De belangrijkste beperking is de datalimiet, een grens aan de hoeveelheid informatie (data) die u in een bepaalde maand mag ophalen. Sommige providers hanteren een harde limiet, met boetes als u daar overheen gaat. De meesten werken met een fair use policy: uw gebruik mag niet veel meer zijn dan andere gebruikers.

Ook belangrijk is de vraag wanneer u kunt opzeggen (de opzegtermijn) en wat u kunt doen als het internetten niet of niet goed werkt.

In dit document

Het internetabonnement

Juridisch gezien is een abonnement bij een provider een contract. U gaat hiermee pas akkoord als u dit expliciet aangeeft. Meestal zitten er algemene voorwaarden bij het contract. Deze gelden ook als u ze niet gelezen heeft.

Abonnement afsluiten

De meeste mensen krijgen toegang tot Internet door een abonnement af te sluiten met een Internet-provider. Juridisch gezien is zo'n abonnement hetzelfde als elk ander contract. De ene partij betaalt een zeker bedrag, en de ander levert een dienst. In dit geval dus toegang tot Internet. Daarbij gelden natuurlijk regels, die in algemene voorwaarden vastgelegd zijn. Niet iedereen leest ze, maar deze 'kleine lettertjes' gelden ook als u ze niet gelezen heeft bij het afsluiten van het contract. Het is dus belangrijk om deze vooraf goed te bestuderen zodat u weet waar u voor tekent.

Wanneer is het contract gesloten

Aan de andere kant zit u pas aan het contract vast als u dit expliciet aangeeft aan de provider. Meestal dus pas als u het contract tekent en terugstuurt. U kunt dus rustig het contract opvragen en nalezen. Dat verplicht nog tot niets.

Let wel: een handtekening is niet de enige manier om aan een contract gebonden te zijn. Als u alvast van de dienst gebruikmaakt, is dat ook bewijs dat u zich gebonden acht aan het contract. Als u bij een internetcafé of in een hotel uw creditcard-gegevens intypt en zo toegang krijgt tot hun (vaak draadloos) netwerk, zit u ook vast aan de voorwaarden.

U kunt bij veel providers het contract ook via de website aangaan. Daarbij hoeft u dan geen papieren formulier in te vullen. Ook een handtekening is niet nodig. Maar u zit even zo goed vast aan het contract. Wel geldt er nu een bedenktermijn van zeven werkdagen, net zoals bij alle overeenkomsten op afstand.

Het contract: Waar u op moet letten

Bij het contract met uw internetprovider is het belangrijkste altijd de prijs en wat u daarvoor krijgt.

Wat kost het?

Heel belangrijk is natuurlijk de prijs. Iedere provider hanteert zijn eigen tarieven. Meestal gaat het dan om een vast bedrag per maand, maar voor sommige diensten kan extra worden gerekend. Zo wordt vaak een toeslag berekend voor een extra grote postbus of voor een eigen homepage.

Providers bieden vaak verschillende tarieven voor verschillende snelheden. Een goedkoop contract klinkt leuk, maar biedt dan maar traag toegang tot internet. Aan de andere kant is een supersnel contract met heel veel ruimte om te downloaden ook weer niet nodig als u alleen gaat e-mailen en webpagina's wilt lezen.

In principe staat de prijs vast die u bij het afsluiten bent aangegaan. Vaak staat in het contract dat de provider het recht heeft tussentijds de prijs te verhogen. Dat mag, mits hij dit minstens vier weken van tevoren meldt en u daarbij het recht geeft om kosteloos het contract te ontbinden. Omgekeerd ligt het anders; u hebt geen recht op prijsverlagingen die latere klanten krijgen. Komt er dus vier weken later een speciale korting voor nieuwe abonnementen, dan heeft u helaas pech gehad.

Betaalt u niet of niet op tijd, dan heeft de provider het recht om uw verbinding (tijdelijk) af te sluiten tot u weer bij bent met betalen. Bovendien kunnen ze een incassobureau langs sturen om de achterstallige betaling alsnog te innen.

Wat krijg ik er voor?

Na het afsluiten van het contract heeft u natuurlijk het recht om gebruik te maken van het netwerk van de provider. Daaronder valt in ieder geval de mogelijkheid om websites te bezoeken, en vrijwel altijd ook om e-mail te ontvangen en versturen via een postbus die de provider u geeft.

Postbus

U bent natuurlijk vrij om de postbus van de provider niet te gebruiken, en uw e-mail postbus ergens anders op te zetten. Dat is handig mocht u verhuizen. Houd er wel rekening mee dat sommige providers belangrijke mededelingen per e-mail versturen. Die sturen zij dan alleen naar de postbus die zij u geven. Het is uw verantwoordelijkheid om die postbus dus af en toe te lezen. U kunt zich niet op onwetendheid beroepen als u dit niet doet.

Kabel- of ADSL-modem

Vaak is er een kabelmodem, ADSL-modem of ander apparaat van de provider nodig om toegang te krijgen tot het netwerk. De provider kan zo'n modem meeleveren bij installatie. Daar wordt dan een waarborgsom voor gerekend. Die krijgt u terug als u bij het opzeggen de modem (uiteraard onbeschadigd) weer inlevert. ADSL-modems kunt u ook zelf kopen, maar dan moet u deze wel zelf aansluiten.

Sommige providers verbieden het aansluiten van meerdere computers op de Internetverbinding. In de praktijk blijkt hier zelden tot nooit op gecontroleerd te worden. Wanneer u echter uw verbinding zou delen met uw buren, is de provider gerechtigd het contract op te zeggen.

Grenzen aan het gebruik

Sommige providers hanteren een zogeheten datalimiet. Dit is een grens aan de hoeveelheid informatie (data) die u in een bepaalde maand mag ophalen. Anderen eisen dat uw gebruik fair is: niet meer dan redelijk, of niet veel meer dan wat andere klanten gebruiken.

Datalimiet

Providers kunnen een limiet stellen aan de hoeveelheid informatie (data) die u in een bepaalde maand mag ophalen. Gaat u daar overheen, dan kan de provider een extra vergoeding vragen of zelfs de verbinding voor de rest van die maand beperken. Providers moeten zelf ook weer bij hun providers betalen voor dataverkeer. Op deze manier berekenen zij deze kosten door.

Zo zegt bijvoorbeeld Tiscali: "Indien u in een maand de datalimiet overschrijdt, dan worden hier kosten voor in rekening gebracht. U betaalt €0,50 per extra 100 MB, met een maximum van €12,50 per maand. De kosten worden via uw maandelijkse ADSL-factuur in rekening gebracht."

De kosten per overschrijding moeten wel in het contract, of in de algemene voorwaarden, worden vastgelegd. Net als de prijs van het abonnement zelf mogen deze niet zomaar worden aangepast, tenzij u dan de mogelijkheid krijgt aangeboden het abonnement op te zeggen.

Fair use policy

Niet alle providers hanteren een datalimiet. Het is tenslotte veel aantrekkelijker om "onbeperkt Internet" te kunnen bieden. Maar net als bij onbeperkt spare-ribs eten zitten daar toch bepaalde grenzen aan. Deze worden omschreven in een zogeheten fair use policy, soms ook wel fair consumption policy genoemd. Een provider met een fair use policy stelt geen harde grenzen, maar eist alleen dat de klant het netwerk "in alle redelijkheid" (fairness) gebruikt.

Uiteraard is het de vraag wat dan "redelijk" is. Vaak wordt dit gelezen als "veel meer dan gemiddeld". Internetprovider @Home hanteert bijvoorbeeld de regel dat "uw gemiddelde dataverkeer over een langere periode niet erg veel hoger mag zijn dan dat van andere gebruikers." Net zoals bij het spareribs-restaurant, waar het eigenlijk niet de bedoeling is dat één klant maar blijft dooreten en de rest het bij een glaasje water houdt.

De beoordeling of iets 'overmatig' is dan wel andere gebruikers verstoort ligt meestal bij de provider. Zo zegt internetprovider Planet: "Planet Internet [mag] beoordelen of een gebruiker onevenredig en excessief veel netwerkverkeer veroorzaakt, waardoor anderen hinder ondervinden. Mocht Planet Internet van oordeel zijn dat het hier inderdaad oneigenlijk gebruik betreft, dan zal Planet Internet de gebruiker hierop aanspreken. Indien een gebruiker hier niet op reageert dan kan dit leiden tot afsluiting van de dienst."

Geen overlast

Soms gaat het ook wel om gebruik waar anderen last van hebben. Bij kabelmodems bijvoorbeeld kan overmatig gebruik door één klant de rest van de buurt hinderen. Kabelinternetprovider Chello eist bijvoorbeeld: "De klant dient zich te onthouden van overmatig dataverkeer dat het gebruik van de chello Service en/of het internet door andere gebruikers verstoort."

XS4All bijvoorbeeld heeft expliciet geen fair use policy of datalimiet. Zij zeggen alleen: "De klant onthoudt zich ervan overige klanten of internetgebruikers te hinderen en schade toe te brengen aan het systeem." Echt onbeperkt spareribs eten dus, zolang u maar niet op de tenen van uw buurman gaat staan bij het saladebuffet.

Verboden handelingen

Daarnaast heeft de provider het recht om bepaalde dingen te verbieden op zijn netwerk. Het spreekt voor zich dat illegale zaken verboden zijn. Denk aan hacken of het verspreiden van beschermde muziek of films. Ook kan hij regels stellen om (de kans op) overlast te beperken.

Regels in internetcafé's of hotels zijn vaak een stuk strenger dan bij een "gewone" provider. Zo kan het voorkomen dat bepaalde sites geblokkeerd zijn of dat u niet meer dan een bepaald aantal mails per uur mag sturen. Deze regels zijn meestal gemaakt omdat zulke locaties een geliefde plek zijn voor mensen die anoniem rotzooi willen uithalen, bijvoorbeeld door grote ladingen spam mail te sturen of racistische teksten op websites te plaatsen. In zo'n situatie zijn zulke beperkingen gerechtvaardigd.

Wel moet de provider vooraf aankondigen welke beperkingen er gelden. Dit blijkt in de praktijk helaas vaak tegen te vallen. Een lijst met geblokkeerde sites zult u niet snel aantreffen, hooguit een algemene verklaring zoals "Om veiligheidsredenen gelden bepaalde restricties" wat natuurlijk bijzonder weinig zegt. Formeel niet helemaal in orde, maar in de praktijk is hier weinig aan te doen.

En als het niet werkt?

"Het internet doet het niet" is zo ongeveer de meest gehoorde klacht bij helpdesks. Omdat u er voor betaalt, heeft u er recht op dat uw Internetverbinding gewoon werkt. Als dat niet gebeurt, kunt u soms aanspraak maken op een schadevergoeding.

Schuld van de provider

Storingen kunnen zich altijd voordoen, maar het is wel de taak van de provider om die te repareren. Wanneer de storing zich vaak of langdurig voordoet, kunt u in theorie aanspraak maken op een schadevergoeding. De provider komt immers zijn afspraak - toegang tot Internet leveren - niet na.

De praktijk blijkt een stuk weerbarstiger. Er kan natuurlijk sprake zijn van overmacht, bijvoorbeeld een blikseminslag of een kabel die wordt stukgetrokken door een graafmachine. Maar zelfs als dat niet het geval is, is het bepaald geen uitgemaakte zaak dat u een vergoeding voor uw schade zult krijgen. Wat is immers die schade? Wat kost een week geen Internettoegang u?

Teruggave van abonnementsgeld

Bij storingen die enkele weken duren, kunt u aanspraak maken op teruggave van een evenredig deel van het abonnementsgeld. Ook is een redelijke vergoeding mogelijk van andere kosten, zoals telefoonkosten voor de helpdesk of een vervangend abonnement. Zelfs kunt u bij langdurige problemen de overeenkomst opzeggen. Wel moet u dan de provider hebben gewezen op de storing, en hen herhaaldelijk hebben verzocht om reparatie of een andere oplossing.

Eigen schuld

Aan de andere kant, als het probleem aan uw eigen computer blijkt te liggen, kunt u moeilijk schadevergoeding van de provider verwachten. Hij heeft immers geen verplichting om uw computer goed te laten werken. Zolang alles aan de kant van de provider werkt, en u dus de verbinding zou kunnen gebruiken, bent u verplicht om gewoon het abonnementsgeld te betalen. Ook als u helemaal geen computer meer heeft.

Opzeggen: wanneer en hoe

De belangrijkste vraag bij dit soort contracten is altijd: hoe kom ik er weer vanaf? Vaak zit aan internetcontracten een opzegtermijn.

Tussentijds opzeggen

Internetabonnementen zijn over het algemeen jaarcontracten. Kortere periodes mogen ook, maar langere in principe niet. Als u zo'n contract aangaat, zit u voor die periode vast aan het contract. Tussentijds opzeggen kan niet, tenzij in het contract staat van wel. Vaak zit aan dat tussentijds opzeggen een boete vast.

Automatische verlenging

Na het aflopen van de contractsperiode wordt het contract automatisch verlengd. Meestal is dat met dezelfde periode als het oorspronkelijke contract. Een jaarcontract wordt dus meestal met één jaar verlengd. Om die automatische verlenging te voorkomen, moet u binnen een zekere periode opzeggen. Vaak is deze opzegtermijn een maand, maar ook opzegtermijnen van twee of drie maanden komen voor. Drie maanden is juridisch gezien wel het maximum.

Wat betekent dat nu concreet? Stel, u gaat een abonnement aan dat loopt van 1 september 2007 tot 1 september 2008, met een opzegtermijn van één maand. De opzegging moet dan uiterlijk 31 juli 2008 binnen zijn bij de provider. Het is dan slim om in uw agenda op 1 juli een herinnering te noteren dat deze deadline er aan komt. Zegt u niet op, dan wordt het abonnement verlengd naar 1 september 2009 en kunt u weer uiterlijk op 31 juli opzeggen. Als u dan in februari 2009 besluit dat u eerder wilt opzeggen, zit daar waarschijnlijk een boete aan vast.

Hoe opzeggen

Hoe u moet opzeggen, hangt helemaal van de provider af. Soms kan dat simpelweg per telefoon, anderen willen een brief of staan zelfs op aangetekende post. Hier zijn niet echt regels voor. Wel geldt dat u bij een dispuut moet bewijzen dat u op tijd heeft opgezegd. Bij opzeggen per e-mail is het dus handig om een ontvangstbevestiging te vragen of een paar dagen later te bellen om er zeker van te zijn dat de e-mail is aangekomen.

Gerelateerde artikelen

Gespecialiseerd advies nodig?

Heeft u na het lezen van dit artikel nog vragen, of zit u met een juridisch probleem waar u advies over wilt? Neem dan contact op met ICT-jurist Arnoud Engelfriet, auteur van dit artikel.

© Arnoud Engelfriet. Dit werk mag vrij worden verspreid en gepubliceerd zoals bepaald in de licentievoorwaarden.

Laatste wijziging:
6 november 2018